Na zdjęciu fragment Parku Miejskiego usytuowanego między osiedlami E i F. Widoczna z gmachu Prezydium Miejskiej Rady Narodowej (obecnie Urząd Miasta) główna aleja parku, stanowi fragment osi kompozycyjnej miasta, łączącej Park Północny z terenem leśnym w okolicy Paprocan i Parkiem Południowym, biegnącej przez osiedla N, O i D.
Plan zagospodarowania parku opracowany ok. 1960 roku przez Helenę Okołowicz-Krześ i Kazimierza Wejcherta, przewidywał utworzenie pośrodku alei, pasma sadzawek, nawiązujących do naturalnych stawów w Parku Północnym. Teren przyszłego parku zajmowały łąki i pola uprawne. Park urządzono ok. 1966 roku i zasadzono sporo gatunków drzew liściastych, iglastych i krzewów. W 1975 roku w parku odsłonięto Pomnik Walki i Pracy, zwany potocznie Żyrafą, autorstwa Augustyna Dyrdy (rzeźbiarza) i Emiliana Piaseckiego (architekta).